Voor een stuk onvervalste bluesmuziek ben ik altijd te porren. Maak je geen illusies, authentieker dan Cecil Barfield, zoals je hem kan beluisteren op zijn album South Georgia Blues, vind je niet.

Geen hightech snufjes, zelfs de zang van de oude meester is amper verstaanbaar, maar de essentie bevat een puurheid die ongeëvenaard is. Deze zeer bijgelovige man is omstreeks 1922 geboren, en over de datum van zijn overlijden is al helemaal geen informatie bekend. South Georgia Blues is zijn debuut plaat, en dateert origineel van 1976. Ten tijde van de opnames woonde hij in een primitieve schuur verschoond van water en elektriciteit.

Zijn zang is behoorlijk apart te noemen, maar het lijkt af en toe zeer veel op een ongecontroleerde, doch zeer norse Van Morrison. Blues kent veel gedaantes, en de artiest Barfield (a.k.a. William Robertson) geeft gestalte aan de country en mountain variant zoals die thuishoort in het afgelegen gedeelte van Georgia. Puur, sensationeel, niet te versmaden.

Dit album is enkel verkrijgbaar als LP